Mi patre ha tres fratres (e ancora medie-fratres, a causa del prime maritage de mi granpatre). Quando mi granpatre deveniva tanto vetule, que ille non poteva viver sin adjuta de plus juvenes, su filio (un fratre de mi patre) e su familia habitante le plus proxime a ille interprendeva adjutar le. Le mesme occurreva in le caso de mi granmatre: un altere fratre de mi patre, respectivemente su familia interprendeva adjutar mi granmatre in su annos ultime. Quando le stato sanitari del duo vetulos deveniva pejor, le duo fratres portava, albergava les in lor casas, illes les curava, etc. Quando le vetulos moriva, se levava le question del hereditage. Lor casa era vacante e le duo fratres vendeva le casa sin lo que mi patre e le plus juvene fratre sapeva re isto. Postea le duo fratres plus vetule (e lor familias), que se ha occupate con mi granparentes in lor ultime annos offereva pro mi patre 500 000 HUF-es e le mesme summa pro le fratre plus juvene. Le plus juvene acceptava le moneta, mi patre non. Le valor del casa era plus grande de lo que isto haberea essite proportional; equal pro tote le quatro fratres. Le duo fratres plus vetule debeva reciper multe plus moneta pro le domo, que annunciate, e mi patre assere, que mi granparentes non voleva, que le duo filios plus vetule heredita toto. Totevia iste duo assere, que le granparentes dava le derecto de distribuer le hereditage. Pro isto mi patre decideva intentar un accusation contra illes ante le judicio (supportate moralmente per su fratre le plus juvene e physicamente per le medie-fratres). Le duo fratres plus vetule olim faceva un contracto con mi granparentes, que prescribe, que illes duo heredita toto. Ma mi patre non poteva imaginar isto super su parentes. E vermente: durante le processo se verificava, que le signaturas de mi granparentes sur le papiros era falsificationes. (Probabilemente iste contractos era facite in le statos mentalmente non plus clar de mi granparentes.) Totevia mi patre perdeva le processo.
Io narrava isto pro vos, solmente pro comprender le sonio recente de mi patre. Unes dice, le sonios sempre ha significationes plus, avisos pro..., o informationes super... le futuro, etc.; on debe "decodificar" (decifrar, solver, interpretar) le messages del sonios. E anque lo que le occurrentias, actiones, le objectos, le colores, le typo del homines etc. totes ha lor proprie significatos indirecte (o plus-minus directe).
Alteres dice, que le sonios es producite per le cerebro e le occurrentias in le sonios se basa de facto a occurrentias real in le passato, e pensatas, le quales uno occupa; ma colligite a un maniera non real, non occurrite, ma miscite.
Que vos pensa: esque le un exclude le justificabilitate del altere puncto de vista?
Pro justificar ulle puncto de vista io vos narra ora le sonio de mi patre; que vos decide, como illo ha un connection con le realitate del passato e del pensatas contemporanee o como illo es "prophetic".
Io ha audite mi patre narrante su sonio a mi matre del corridor in le appartamento, le porta de mi camera era claudite, totevia io audiva toto ben:
Ille per hasardo incontrava su duo fratres plus vetere sur le strata. O ille se gaudeva de incontrar les, o solmente imitava isto ante illes, io non sape, ma pro ser gentil ille les ha invitate in le taverna pro biber un poco (vino o bira, etc.). Illes duo non semblava gauder se de isto, non deveniva enthusiastic del idea, non mesmo respondeva univocamente e adequatemente al invitation, etc., dunque probabilemente illes prendeva congedo le un/es/ del altere/s/. In le sequente scena del sonio mi patre totevia entrava in le taverna sol, ma admirabilemente su duo fratres jam era intra. Ille voleva pagar lor bibitas, ma ille non trovava su portafolio. Ille lo ha cercate durante alicun tempore, ma finalmente ille lo ha trovate (forsan justo ante que un de su fratres voleva pagar, mesurante le situation; o mi patre le ha demandate a pagar in iste situation disagradabile), ma le notas in illo era falsificationes.
Ecce le sonio; io vole prestar vostre attention a qualque factos, que pote adjutar vos, qual interpretation del sonios es justificabile (o si ambes, alora in qual proportion):
- Ille ja trovava su duo fratres in le taverna, durante que ille les ha invitate justo antea sur le strata.
Isto es un anachronismo, typic pro le sonios. Ille incontrava le duo fratres sur le strata, ille les ha inviate in le taverna, in le qual illes ja era presente, quando ille entrava illac...
- Tote le sonio es in connexion con le moneta, e al mesme tempore con le duo fratres plus vetule de mi patre. Dunque in le mente de mi patre le notion del moneta e illo del duo fratres plus vetule se connecteva. Ma in iste sonio le rolo del moneta es inverse, que in le realitate: Le duo fratres haberea debite pagar pro mi patre in le realitate, ma in le sonio ille voleva pagar pro su fratres (in le taverna). E le moneta de mi patre, del qual ille voleva pagar le bibitas de su fratres in le taverna era falsificationes; malgrado que in le realitate su duo fratres plus vetule fraudava ille e non ille voleva fraudar les.
Que vos pensa: ha iste sonio alicun message, aviso, information super le futuro, o es illo solmente un production del cerebro de mi patre ex occurrentias real e proprie pensatas...?
Quanto al significationes plus: esque ha le 'moneta' hic un tal significato plus, non (solmente) concrete, ma plus abstacte; p. ex. 'fortuna'?
1 comment:
Io opina: le sonio es solmente un production del cerebro de vostre patre, mais le moneta pote haber anque le significato de "fortuna", como suggerite. Del resto, vostre analysta debe appreciar bastante vostre capacitate narrar sonios e formular hypotheses de interpretation. :)
Post a Comment