In alicun die recente, como usualmente in dies de labor (si, quando alteres labora...) io iva a un del restaurantes le quales io sole visitar a meridies. Al tabula proxime - io habeva plen panorama a illo - sedeva un tsigano juvene (si, pro esser politicamente correcte: ille es tsigano...) qui io cognosce de vista (del urbe, del autobus; dunque nos non ha parlate le un con le altere, io non le cognosce personalmente) e su companion (in amor ille es traditionalista, io crede, pro isto su companion es feminin :-) ), amica amate, su amor o como a exprimer isto in interlingua... (Del resto illa non es tsigana, ma hungara.) Ante illes era grande portiones e plattos de repastos, forsan illes ha recipite plus de pecunia que usualmente e assi illes voleva facer un "festa" o qualcosa simile a isto, io non sape. Illes mangiava e conversava intertanto e aliquando appareva un altere tsigano juvene e comenciava a mangiar le contento de un platto essente sol usque alora presso le hungara juvene. Probabilemente ille ha continuate a mangiar lo (un platto de gyros, del resto), que ille sembla haber interrumpite anteriormente. Dunque probabilemente ille iva via del restaurante anteriormente e alora retornava, que non es troppo decente secundo le normas de nos, non-tsiganos, saltar del tabula de mangiar e interrumper le mangiar e postea re-saltar al tabula e continuar. Ma ille faceva isto. Anteriormente io era surprendite e non poteva imaginar, que le juvene tsigano e su amica de amor poterea mangiar tante repastos in duo, ma vidente, que il es ancora un tertie persona, io ja poteva creder isto plus. Ille, le altere tsigano arrivante plus tarde se sedeva al tabula e comenciava o continuava mangiar e post alicun tempore vidente, que io les reguarda - io non poteva evitar le contacto ocular con illes, a causa del position de nostre tabulas - ille reguardava a me e a causa que le tsiganos es forsan generalmente homines immediate e communicative, illes pote adressar uno mesmo si illes non uno cognosce personalmente; ille me diceva per voce alte:
"Bon appetito, senior!"
Assi, in interlingua!
Io era multo surprendite e post alicun secundas de suprisa io replicava con le mesme phrase in interlingua, semi-ridente "Bon appetito!" Io non voleva dicer altere phrase, p. ex. "A vos tamben!" o "Gratias!", proque io non poteva creder, que ille lo ha dicite vermente in interlingua e io non voleva involver me in un discussion plus longe con illes (ma comportar me naturalmente).
Post mi responsa percipite, que io non vole dicer plus ille ha retornate a concentrar se a mangiar e per isto nostre "conversation" era finite. Postea ille mangiava e parlava de bucca plen con le repasto (io poteva de facto vider le salata del gyros in su bucca...), que es anque indecente a nos, hungaros (non tsigan). Ille ha parlate al maniera tsigan, dunque per alte voce e conversate con su amico o fratre (le "prime" tsigano) e in hungaro e in tsigano (que es un rumper de politessa verso le puera qui es un hungara) e post un tal conversation in tsigano ille quasi saltava del tabula e lassava le restaurante e su lunch de novo. Le alteres era tranquille e mangiava plus, forsan illes sapeva o supponeva, que ille va retornar postea. Intertanto io ha finite mi lunch, pagava e lassava le restaurante.
Io meditava, forsan ille ha parlate a me vermente in interlingua? Io audiva clarmente iste formas del parolas: bon (e non buon, como in italiano) appetito (e non apetido, como in espaniol) e senior (e non se~nor, como in espaniol o signore, como in italiano). Al qual io audiva isto esser in interlingua io ha duo explicationes:
1) Isto vermente era in interlingua e isto poteva esser causate per que
a/1) ille ha sentite subconsciemente que io cognosce interlingua (alicun tsiganos pote - ancora? - haber tal "sensationes sexte", subconscie, etc. essente un population plus proxime al natura o maniera de viver natural o hereditate geneticamente del ancestres) e assi ille me automaticamente adressava in le lingua que le prediceva le instinctos o alicun "suggestion spiritual", etc.
a/2) Ille non intendeva isto a esser interlingua e ille non sape le italiano o le espaniol correctemente e isto "per hasardo" deveniva totevia interlingua, proque le formas de parolas que ille "creava", "per hasardo" - causate per su "sexte sensation", etc. - coincideva con le formas de interlingua.
b) ille me videva in le television o in le jornal local parlante super interlingua e se informava del lingua o sape de alicun altere fonte, que io es un usator-parlator-adherente de interlingua e ille lo apprendeva (un poco) e habente me recognoscite secundo le programma televisive o le photo in le jornal al articulo super me ille me adressava per intention in interlingua
2) Isto non era interlingua, ma io ha misaudite le expression espaniol
"!Bon apetido, se~nor!" como
"Bon appetito, senior"
a causa del circumstantias auditive (ma il habeva poc de ruito...) o altere cosa; p. ex. proque io ja tamben subconsciemente, automaticamente ignora le differentias in le casos quando io ascolta alicuno parlar in alicun "dialecto" de interlingua (espaniol, italiano, etc.) e me concentrante al essential de lo que ille/illa vole exprimer p. ex. io ignora in mi mente le desinentias grammatic de parolas determinate per le genos - que non existe in interlingua a adjectivos, etc.- e io crede , io memora haber lo audite in interlingua.
Secundo vos qual puncto es le plus probabile? :-)
Post iste experientia io ha subito convocate un conferentia scripte in Skype inter mi amicos interlinguista alora essente in-linea pro divider iste historia con illes e demandar lor opiniones, etc.
Il es anque interessante, proque ille me voleva adressar in un lingua intendite romanic (si isto non era intendite esser interlingua): esque forsan ille credeva, que io es un tourista de alicun pais romanophone? Claudio Marcon, romanichista italian me scribeva, que io es del typo genetic centro-europee, que pote esser un hungaro o un sloveno, o un italiano nordic... Forsan ille tsigano credeva, que io es un italiano nordic...?
"Bon appetito, senior!"
Assi, in interlingua!
Io era multo surprendite e post alicun secundas de suprisa io replicava con le mesme phrase in interlingua, semi-ridente "Bon appetito!" Io non voleva dicer altere phrase, p. ex. "A vos tamben!" o "Gratias!", proque io non poteva creder, que ille lo ha dicite vermente in interlingua e io non voleva involver me in un discussion plus longe con illes (ma comportar me naturalmente).
Post mi responsa percipite, que io non vole dicer plus ille ha retornate a concentrar se a mangiar e per isto nostre "conversation" era finite. Postea ille mangiava e parlava de bucca plen con le repasto (io poteva de facto vider le salata del gyros in su bucca...), que es anque indecente a nos, hungaros (non tsigan). Ille ha parlate al maniera tsigan, dunque per alte voce e conversate con su amico o fratre (le "prime" tsigano) e in hungaro e in tsigano (que es un rumper de politessa verso le puera qui es un hungara) e post un tal conversation in tsigano ille quasi saltava del tabula e lassava le restaurante e su lunch de novo. Le alteres era tranquille e mangiava plus, forsan illes sapeva o supponeva, que ille va retornar postea. Intertanto io ha finite mi lunch, pagava e lassava le restaurante.
Io meditava, forsan ille ha parlate a me vermente in interlingua? Io audiva clarmente iste formas del parolas: bon (e non buon, como in italiano) appetito (e non apetido, como in espaniol) e senior (e non se~nor, como in espaniol o signore, como in italiano). Al qual io audiva isto esser in interlingua io ha duo explicationes:
1) Isto vermente era in interlingua e isto poteva esser causate per que
a/1) ille ha sentite subconsciemente que io cognosce interlingua (alicun tsiganos pote - ancora? - haber tal "sensationes sexte", subconscie, etc. essente un population plus proxime al natura o maniera de viver natural o hereditate geneticamente del ancestres) e assi ille me automaticamente adressava in le lingua que le prediceva le instinctos o alicun "suggestion spiritual", etc.
a/2) Ille non intendeva isto a esser interlingua e ille non sape le italiano o le espaniol correctemente e isto "per hasardo" deveniva totevia interlingua, proque le formas de parolas que ille "creava", "per hasardo" - causate per su "sexte sensation", etc. - coincideva con le formas de interlingua.
b) ille me videva in le television o in le jornal local parlante super interlingua e se informava del lingua o sape de alicun altere fonte, que io es un usator-parlator-adherente de interlingua e ille lo apprendeva (un poco) e habente me recognoscite secundo le programma televisive o le photo in le jornal al articulo super me ille me adressava per intention in interlingua
2) Isto non era interlingua, ma io ha misaudite le expression espaniol
"!Bon apetido, se~nor!" como
"Bon appetito, senior"
a causa del circumstantias auditive (ma il habeva poc de ruito...) o altere cosa; p. ex. proque io ja tamben subconsciemente, automaticamente ignora le differentias in le casos quando io ascolta alicuno parlar in alicun "dialecto" de interlingua (espaniol, italiano, etc.) e me concentrante al essential de lo que ille/illa vole exprimer p. ex. io ignora in mi mente le desinentias grammatic de parolas determinate per le genos - que non existe in interlingua a adjectivos, etc.- e io crede , io memora haber lo audite in interlingua.
Secundo vos qual puncto es le plus probabile? :-)
Post iste experientia io ha subito convocate un conferentia scripte in Skype inter mi amicos interlinguista alora essente in-linea pro divider iste historia con illes e demandar lor opiniones, etc.
Il es anque interessante, proque ille me voleva adressar in un lingua intendite romanic (si isto non era intendite esser interlingua): esque forsan ille credeva, que io es un tourista de alicun pais romanophone? Claudio Marcon, romanichista italian me scribeva, que io es del typo genetic centro-europee, que pote esser un hungaro o un sloveno, o un italiano nordic... Forsan ille tsigano credeva, que io es un italiano nordic...?
No comments:
Post a Comment